Τι μισθό αξίζει η δουλειά μιας μητέρας; Το ασύλληπτο ποσό!

Οι μαμάδες είναι ανεκτίμητες. Παρόλα αυτά, αν έπρεπε να εκτιμήσουμε την οικονομική αξία της δουλειάς τους, μια νέα μελέτη στις ΗΠΑ έχει την απάντηση: 140.315 δολάρια! Ναι πολύ καλά διαβάσατε! Αυτές είναι πο ετήσιες απολαβές που θα έπρεπε να έχιε μια μαμά, σύμφωνα με μια μελέτη του 2024 από το Insure.com.

Το ποσό αυτό αντικατοπτρίζει τον πολλαπλό ρόλο που αναλαμβάνουν καθημερινά οι μαμάδες: φροντιστές, μαγείρισσες, δασκάλες, σοφέρ, νοσοκόμες, νοικοκυρές και πολλά άλλα.

Ωστόσο, παρά αυτή τη συγκλονιστική εκτίμηση, η κοινωνία υποτιμά συστηματικά την εργασία των μητέρων—συχνά τη βλέπει ως άνευ αξίας. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο, είτε πρόκειται για την απουσία αμοιβών για τη φροντίδα, την έλλειψη συνταξιοδοτικών παροχών για τα χρόνια που αφιερώνονται στην ανατροφή παιδιών, είτε για το γεγονός ότι πολλές γυναίκες εσωτερικεύουν αυτήν την υποτίμηση

Γιατί αυτά τα νούμερα έχουν σημασία

Ας αναλύσουμε τα 140.000 δολάρια. Αυτός ο αριθμός δεν έχει στόχο να «φουσκώσει» τον εγωισμό.  Πρόκειται για την αναγνώριση της οικονομικής πραγματικότητας της μητρότητας. Αν οι μαμάδες—ή οποιοσδήποτε άμισθος φροντιστής—έπαυαν ξαφνικά να εκτελούν αυτούς τους ρόλους, οι οικογένειες θα έπρεπε να πληρώσουν σημαντικά ποσά για να αντικαταστήσουν τις υπηρεσίες που παρέχουν.

Για παράδειγμα, η ρεαλιστική πλευρά της ασφάλειας ζωής. Πολλές μαμάδες που μένουν στο σπίτι δεν διαθέτουν ασφάλεια ζωής, πιστεύοντας: «Δεν εργάζομαι, οπότε γιατί να ασφαλιστώ;» Η αλήθεια όμως είναι ότι, αν συνέβαινε το αδιανόητο, η αντικατάσταση της εργασίας που κάνουν οι μαμάδες θα ήταν εξαιρετικά δαπανηρή. Ο σύντροφος θα έπρεπε να πληρώσει για φύλαξη παιδιών, διαχείριση νοικοκυριού και άλλες υπηρεσίες—ένα κόστος που εύκολα θα μπορούσε να φτάσει σε εξαψήφια νούμερα ετησίως.

Η οικονομική επίπτωση της άμισθης εργασίας είναι βαθιά στις ΗΠΑ. Οι φροντιστές, συμπεριλαμβανομένων των μαμάδων που μένουν στο σπίτι, δεν κερδίζουν συνταξιοδοτικά δικαιώματα για την εργασία τους, αφήνοντάς τους σε οικονομικό μειονέκτημα εφ’ όρου ζωής. Σύμφωνα με μια μελέτη του Pew Research, το 18% των γονέων στις ΗΠΑ μένουν στο σπίτι για να φροντίσουν τα παιδιά τους πλήρους απασχόλησης, αλλά ελάχιστοι έχουν οικονομική προστασία.

Τι κάνουν άλλες χώρες σωστά

Οι ΗΠΑ περιγράφονται συχνά ως «παρίας» λόγω της έλλειψης υποστήριξης για τις μητέρες και τις οικογένειες. Όμως, αυτό δεν είναι αναπόφευκτο. Δείτε πώς άλλες κοινωνίες αναγνωρίζουν και ανταμείβουν τις μαμάδες:

Γερμανία: Το σύστημα μακροχρόνιας ασφάλισης (Pflegeversicherung) παρέχει συνταξιοδοτικές εισφορές για φροντιστές που παρέχουν φροντίδα τουλάχιστον 14 ώρες την εβδομάδα.

Σουηδία: Παρέχει συνταξιοδοτικά δικαιώματα σε όσους απέχουν από την εργασία για να φροντίσουν ένα μέλος της οικογένειας.

Γαλλία: Υλοποιεί «πιστώσεις φροντιστή» που μετρούνται για τη σύνταξη, αναγνωρίζοντας τον χρόνο που δαπανάται εκτός εργασιακού χώρου για φροντίδα.

Παρέχει γενναιόδωρες οικογενειακές παροχές, όπως μηνιαία επιδόματα για γονείς με παιδιά κάτω των 18 ετών και έντονα επιδοτούμενη φύλαξη παιδιών.

Καναδάς: Οι γονείς μπορούν να λάβουν έως 18 μήνες μερικώς πληρωμένη γονική άδεια, χρηματοδοτούμενη από την κυβέρνηση.

Ελλάδα: Εισόδημα για 13 μήνες (λοχεία και επίδομα μητρότητας 9 μήνες) που για τις μισθωτές του ιδιωτικού τομέα και αναλόγως των αποδοχών τους μπορεί να φτάνει ως και τις 15.118 ευρώ ενώ για τις αυτοαπασχολούμενες κυμαίνεται γύρω στις 10.400 ευρώ, μπορούν να λαμβάνουν όλες οι νέες μητέρες μέσα από τα επιδόματα που παρέχει το κράτος για την αύξηση των γεννήσεων και την προστασία της μητρότητας

Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν ότι οι κοινωνίες που δίνουν προτεραιότητα στη φροντίδα—πολιτιστικά και οικονομικά—δημιουργούν συστήματα στα οποία οι μητέρες υποστηρίζονται και δεν περιθωριοποιούνται.

Τι σημαίνουν αυτά για τις μαμάδες

Τα νούμερα - 140.315 δολάρια και αυξανόμενα - είναι εντυπωσιακά, αλλά εγείρουν επίσης άβολα ερωτήματα. Γιατί μια κοινωνία που εξαρτάται τόσο πολύ από τις μητέρες για να λειτουργήσει, τους προσφέρει τόσο λίγα ως αντάλλαγμα; Γιατί συνεχίζουμε να υποτιμάμε μια εργασία που αποτελεί θεμέλιο για την ευημερία των οικογενειών, των οικονομιών και των κοινοτήτων;

Για τις μαμάδες, αυτή η έρευνα υπενθυμίζει την αξία τους, είτε συνοδεύεται από μισθό είτε όχι. Αλλά είναι επίσης ένα κάλεσμα να λάβουν σοβαρά υπόψη την οικονομική τους προστασία. Η ασφάλεια ζωής, για παράδειγμα, δεν είναι πολυτέλεια—είναι αναγκαιότητα. Και η υποστήριξη πολιτικών που αποζημιώνουν τη φροντίδα, όπως η πληρωμένη γονική άδεια ή τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα για φροντιστές, δεν είναι εγωισμός—είναι απαραίτητο δίχτυ ασφαλείας.

Η οικονομική αξία της εργασίας μιας μαμάς μπορεί να μετριέται σε εξαψήφια νούμερα, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η συνεισφορά των μαμάδων είναι πραγματικά ανεκτίμητη. Είναι η «κόλλα» που κρατά οικογένειες, οικονομίες και κοινωνίες ενωμένες—κάθε μέρα.