Ουπς κακές λέξεις! Πιπέρι στο στόμα;

Πώς να αντιδράσετε όταν το παιδί σας αρχίζει να χρησιμοποιεί απαγορευμένες λέξεις …

Ραντεβού στον παιδότοπο με τις φίλες μαμάδες, καφεδάκι και κους κους για σας, ατέλειωτα χοροπηδητά για τα ζουζουνάκια σας… Και ξαφνικά, ο μικρός σας που προσπαθεί να ανέβει στην πιο ψηλή κορυφή και δεν τα καταφέρνει, ξεστομίζει αυτό το γ@mwτ0 που ελπίζατε να μην ακούσετε… Κοκκινίζετε από ντροπή, πρασινίζετε από θυμό, αλλά τα επικριτικά βλέμματα των μαμάδων είναι πάνω σας…Κάποιοι χαζογελούν, «αχ, άκου τι είπε ο μπόμπιρας, σωστό μαγκάκι», κι εσείς το ξεπερνάτε με ένα σχόλιο του τύπου «Κάπου θα το άκουσε, κάτι πρέπει να κάνω για να μην το ξαναπεί»! Πόσες φορές σας έχει συμβεί αυτό;

Είναι αλήθεια πως το μυαλό των παιδιών στην προσχολική ηλικία λειτουργεί σαν σφουγγάρι, με τον τρόπο αυτό μαθαίνουν και μια ολόκληρη γλώσσα τόσο γρήγορα, απλά ακούγοντας τους γύρω τους. Και να είστε βέβαιοι ότι αργά ή γρήγορα θα επαναλάβουν τις λέξεις των ενηλίκων του περιβάλλοντός τους.

Το ερώτημα παραμένει:" Τι μπορούμε να κάνουμε για να προλάβουμε την χρήση «κακών» λέξεων και ποια είναι η σωστή αντίδραση όταν αυτό συμβεί;¨

Καταρχήν, να θυμάστε ότι στην ηλικία των δύο ετών, τα παιδάκια δεν καταλαβαίνουν το ακριβές νόημα των απαγορευμένων λέξεων ούτε τις κοινωνικές συμβάσεις μιας δημόσιας συζήτησης. Καταλαβαίνουν, ωστόσο, τις αντιδράσεις των ενηλίκων γύρω τους όταν αυτά μιλάνε. Αν μια λέξη προκαλέσει την προσοχή, ακόμα και αν είναι αρνητική, το πιο πιθανό είναι ότι θα την χρησιμοποιήσουν ξανά. Αν, λοιπόν, η αντίδραση κάποιου μεγάλου στο άκουσμα της λέξης είναι το γέλιο, το μικρό σας σίγουρα θα την επαναλάβει σύντομα.

Όσο δύσκολο κι είναι, αρχικά προσπαθήστε να μην πείτε τίποτα. Καλό θα ήταν να ενημερώσετε και τους υπόλοιπους ενήλικες στο κοντινό περιβάλλον του παιδιού σας, ώστε να μην αντιδρούν στο άκουσμα μιας βρισιάς από το παιδί. Τα παιδιά συνήθως την χρησιμοποιούν για να προκαλέσουν μια αντίδραση και όταν δουν ότι με αυτόν τον τρόπο δεν τραβούν την προσοχή, θα το εγκαταλείψουν σταδιακά.

Ωστόσο, αν τελικά διαπιστώσετε ότι το μικρό σας εξακολουθεί να χρησιμοποιεί βρισιές, θα πρέπει να κάνετε μια μικρή έρευνα. Τι αντιδράσεις, θετικές ή αρνητικές, προκαλούν οι λέξεις αυτές; Από ποιες άλλες πηγές δέχεται ερεθίσματα το παιδί (μεγαλύτερα αδέρφια, νταντά, παππούδες, τηλεόραση); Όσο κι αν εσείς δεν χρησιμοποιείτε τις λέξεις αυτές, είναι  σίγουρο ότι το παιδί σας τις «παπαγαλίζει» από κάπου.

Τι να κάνετε:

1. Προσέχετε τι λέτε!  Μιλάτε στο τηλέφωνο με την κολλητή σας και μια λέξη ξεφεύγει. Κάτι σας πέφτει και σπάει, να άλλη μια λέξη, ξέφυγε και αυτή. Μην είστε πολύ αυστηροί με τον εαυτό σας, αλλά να ξέρετε ότι το μικρό σας σφουγγαράκι παρακολουθεί κάθε σας κίνηση.
2. Μην επιτρέπετε σε άλλους να παρεμβαίνουν! Υπάρχουν, καλοπροαίρετοι πάντα, συγγενείς και φίλοι που θα παροτρύνουν το παιδί να επαναλάβει μια κακή λέξη για πλάκα. Ξεκαθαρίστε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό!
3. Μην τιμωρείτε το παιδάκι της προσχολικής ηλικίας για την «κακή» γλώσσα. Οι λέξεις για το παιδί δεν έχουν την ίδια σημασία όπως για τους μεγάλους. Τα παιδιά απλά δοκιμάζουν τη χρήση των λέξεων και τις αντιδράσεις που αυτές προκαλούν. Τα μεγαλύτερα αδερφάκια, ωστόσο, θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεων τους και να γίνουν το καλό παράδειγμα για τον μικρότερο παραβάτη.